Κλινική Ψυχολόγος Msc
Υπαρξιακή & Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια

Υπαρξιακή Συστημική Ψυχοθεραπεία
Η τέχνη της ψυχοθεραπείας βασίστηκε στην πρώτη ανακάλυψη και παραδοχή, πως ο άνθρωπος, βάζοντας σε λόγια όσα τον ζορίζουν, και μιλώντας γι' αυτά σε κάποιον άλλον, τελικά ανακουφίζεται και τα ξεπερνά.
Ο συνήθης τρόπος που εισέρχεται κανείς στο πλαίσιο της Ψυχοθεραπείας, είναι λόγω της εκδήλωσης κάποιου συμπτώματος, δυσκολίας ή διαταραχής όπως οι προαναφερθείσες. Συνειδητοποιώντας κανείς ότι κάτι που τον δυσκολεύει συνδέεται πιθανότατα με κάτι το ''ψυχικό'', αποφασίζει να ανακαλύψει ποια θα μπορούσε να είναι η αιτία της δυσκολίας του και πώς να απαλλαγεί από αυτή.
Ενώ μπαίνει στην θεραπεία με αυτόν τον σκοπό, σταδιακά ανακαλύπτει όχι απλά τον τρόπο να απομακρυνθεί από την δυσκολία, αλλά τον τρόπο να πλησιάσει πιο κοντά στο εαυτό του και στους άλλους, με τρόπο που τον ικανοποιεί και τον ευχαριστεί. Προσπαθώντας να απαλλαγεί από αυτό που τον δυσκολεύει, ανακαλύπτει συνεχώς όλο και περισσότερο την προσωπική του δύναμη, την δυνατότητα να εκφράζει τον εαυτό του όπως εκείνος επιθυμεί, να βρίσκει προσωπικό νόημα στη ζωή, να εκφράζει πλευρές και επιθυμίες που δεν του ήταν έως τότε συνειδητές.
Με την ψυχοθεραπευτική δουλειά καταφέρνει κανείς να επεξεργαστεί τα επώδυνα και τραυματικά γεγονότα που έχει ζήσει, κάνοντάς τα όπλα στην φαρέτρα του για να προχωρήσει πιο δυνατός προς τη ζωή. Μέσα στην ψυχοθεραπεία ο άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει τις δυσκολίες του, να αντιληφθεί την αιτία αυτών και τον τρόπο αντιμετώπισής τους, να επεξεργαστεί τα βιώματά του, τον τρόπο που έχει επηρεαστεί από την οικογένεια και τους ανθρώπους της ζωής του, να κοιτάξει πιο τρυφερά τον εαυτό του και βασιζόμενος στα υγιή κομμάτια του, να χτίσει το παρόν και το μέλλον του όπως το επιθυμεί.
Βασικό εργαλείο της ψυχοθεραπείας είναι η θεραπευτική σχέση. Μια σχέση διαφορετική από τις υπόλοιπες στη ζωή του θεραπευόμενου αλλά τελικά και τόσο παρόμοια. Η θεραπευτική σχέση διέπεται από αποδοχή, εκίμηση, σεβασμό, ενδιαφέρον και κατανόηση. Προσφέρει χώρο και χρόνο να ακουστεί και να υπάρξει ο άνθρωπος όπως πραγματικά είναι. Ο ψυχοθεραπευτής απευθύνει το ''κλινικό του αυτί'' και την σκέψη του στον θεραπευόμενο, αλλά στην πραγματικότητα τον υποστηρίζει ώστε να ακούσει ο ίδιος τον εαυτό του. Στην θεραπευτική σχέση προβάλλει κανείς κομμάτια των σχέσεων που έχει συνάψει στην ζωή του και του δίνεται η ευκαιρία να τα επεξεργαστεί και τελικά να μεταφέρει το καλό που έχει παράξει και ζήσει στη σχέση με τον θεραπευτή, στις σχέσεις της ζωής του.
